Η στέβια ανήκει στην οικογένεια αστεροειδή και η καταγωγή της είναι από τη Βραζιλία και την Παραγουάη.
Η ουσία που περιέχει ονομάζεται στεβιόζη και η γλυκαντική της δύναμη είναι 300 φορές μεγαλύτερη από την ζάχαρη.
Η προετοιμασία του εδάφους που πρόκειται να καλλιεργήσουμε στέβια πρέπει να είναι καλά κατεργασμένο και να διατηρεί την υγρασία.
Η μεταφύτευση από το σπορείο στο χωράφι πραγματοποιείται όταν η θερμοκρασία του εδάφους είναι κοντά στους 15 βαθμούς Κελσίου, και η θερμοκρασία τις βραδινές ώρες δεν πέφτει κάτω από 10 βαθμούς Κελσίου.
Ως συνήθως αυτό γίνεται στα τέλη του Απρίλη αφού το ύψος του φυτού προσέξουμε να είναι περίπου 15 εκατοστά και το πάχος περίπου όσο ένας στυλός.
Η φύτευση πραγματοποιείται με το χέρι η με φυτευτικές μηχανές σε αποστάσεις 40 εκατοστών ανά φυτό, και 60- 70 εκατοστά μεταξύ των γραμμών.
Σε αυτή την περίπτωση η πυκνότητα ανά στρέμμα κυμαίνεται από 4.000- 5.000 φυτά.
Η καλλιέργεια στέβιας δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις σε θρεπτικά συστατικά και σε πειράματα που έχουν γίνει στην χώρα μας διαπιστώθηκε ότι η καλλιέργεια αποδίδει καλύτερα όταν γίνεται ενσωμάτωση κοπριάς στο έδαφος πριν τη μεταφύτευση.
Επίσης σημαντικό θρεπτικό στοιχείο για την ανάπτυξη του φυλλώματος είναι το άζωτο.
Η άρδευση της στέβιας πρέπει να πραγματοποιείται μία φορά την εβδομάδα με μικρή ποσότητα νερού καθώς η στέβια έχει επιφανειακό ριζικό σύστημα.
Η καταλληλότερη μέθοδος είναι της σταγόνας και της τεχνικής βροχής.
Μεγάλη έμφαση θα πρέπει να δώσουμε στα ζιζάνια που ανταγωνίζονται το φυτό της στέβιας εμποδίζοντας την ανάπτυξη και την απόδοση.
Η πρώτη συγκομιδή έρχεται περίπου μετά από 90 ημέρες και πραγματοποιείται στα μέσα του Αυγούστου, με την δεύτερη συγκομιδή να γίνεται περίπου μετά από 45 μέρες.
Η απόδοση κυμαίνεται περίπου στα 500 κιλά ανά στρέμμα σε ξηρά φύλλα.
Πηγή
